ดั่งดาวดับ

ดับเดือนสิ้นทั่วหล้าประชาราษฎร์
ดับดาววาดประดับฟ้าพร่าสดใส
เมื่อวันนี้พระพี่นางทรงจากไกล
สู่แดนดินถิ่นที่ในหัวใจชน

ทรงลำบากตรากตรำทำงานหนัก
ให้พิงพักเพิ่มความสุขทุกแห่งหน
ชาวประชาล้วนยินดีปรีชาชน
ทุกแห่งหนทุกหย่อมหญ้าพาชื่นใจ

โลกสรรเสริญนิยมชอบตอบรับท่าน
ด้วยใจมั่นปณิธานแห่งการให้
เป็นแบบอย่างทั้งทั่วหล้าพาน้อมใจ
ถวายใส่พวงมาลาคราสิ้นชนม์

แม้วันนี้พระพี่นางจากไกลแล้ว
แต่ดวงแก้วสว่างอยู่ทั่วแห่งหน
คงสถิตย์ ณ เบื้องฟ้าส่องใจชน
เป็นสุขล้นโดยรับรู้ท่านดูเรา

ลูกหนึ่งในประชาชนคนที่ภักดิ์
ด้วยใจรักสำนึกอยู่ทุกแห่งหน
ทั้งความดีที่ท่านสร้างหนทางคน
มิย่อย่นจะเร่งสร้างหนทางใจ

จะน้อมนำสิ่งที่เห็นเป็นทางหลัก
ด้วยใจภักดิ์ขอสานต่อมิหวั่นไหว
แม่สิ้นห่วงวางพระบาทให้อุ่นใจ
ลูกชาวไทยน้อมถวายเบื้องยุคล


ควรมิควรแล้วแต่จะโปรด
ด้วยเกล้าด้วยกระหม่อม
ข้าพระพุทธเจ้า นางสาว ทนัชพร แซ่ตั้ง (ผู้ประพันธ์)